Vandaag buien, droog en meer buien daarbij ook nog een vrij harde wind. Kortom helemaal niks dat weer. Het enige waar het voor zorgt is dat nu eindelijk het blad van de bomen gaat. Ik hoop maar dat het morgen iets droger is, dan kan ik misschien een beetje blad uit de tuin vegen en naar de bladhoop aan de overkant brengen.
Ik heb vanmorgen de adressen voor de kerstkaartjes uitgeprint. Justin heeft al een stapel mee naar school genomen en ook Lisette heeft verschillende kaarten geschreven. Vanmorgen natuurlijk, ze heeft 's morgens ook alle tijd van de wereld. Stapt altijd fris en vrolijk uit haar bed. Ha, was het maar waar. Ik probeer me heel erg hard af te wennen om constant achter haar aan te lopen en te melden hoe laat het is. Dat lukt steeds beter. Daar wil ik me nu echt niet meer verantwoordelijk voor voelen.
Dat ben ik bij Justin nog genoeg. Dat is ook zo'n schaap. Komt hij net uit school lopen, met tas en nog een handvol kerstkaartjes. De hele boel ontglipte hem bijna. Ik kijk automatisch of hij zijn handschoenen wel heeft. Zag 1 in zijn zak. Op mijn vraag waar de andere was, wist hij niet. Wij terug in school. Ik natuurlijk mopperen dat hij beter op de mooie handschoenen gekregen van Sint moet letten. Niks te vinden natuurlijk. Wij terug naar huis, inmiddels was het behoorlijk gaan regenen. Thuis pak ik zijn tas leeg. Wat zit er onderin. Ja hoor de tweede handschoen. Nou had hij niet aangedacht dat hij daar in kon zitten. En ik werd ook zo boos. Arme schat.
Kom ik ga nog weer eens verder breien. Alweer 5 meerderingen van de tweede mouw gedaan. Gelukkig is mijn boek wel spannend.