Zoals gewoonlijk hikte ik er weer een beetje tegenaan, het in elkaar zetten van een trui. Gisteren heb ik toch maar doorgezet, nadat ik het breiwerk afgelopen donderdag al klaar had. Ik weet dat het in feite vrij snel gedaan is, maar het blijft altijd maar een struikelpunt. Ik las laatst in een of ander breiboek dat de schrijfster wist dat veel breisters een hekel hebben aan het in elkaar zetten, zij vond het juist het leukste onderdeel, de finishing touch en daarna een af werkstuk. Zo heb ik het gisteren ook maar geprobeerd te bekijken. Ik ben alleen vaak bang dat ik met die finishing touch net even het breiwerk verpruts. Dat het niet netjes genoeg is naar mijn zin.

As usual I sort of put it off, assembling the sweater. Yesterday I just grabbed the bag and started, the knitting of the sweater was ready last Thursday. I know I can assemble the parts reasonable quick but some how it alwas is a difficult thing. A while ago I read in a knitting book about how the writer knew about knitters who hated assembling, she thought of it as the finishing touch, after which you have a finished project. I tried to look at it that way yesterday, most times I am afraid to mess things up with my finishing touch.

Nu ligt de trui klaar om straks mee te gaan op vakantie. Het weer is nu natuurlijk prachtig en we hopen dat dat nog even zo blijft, maar meestal zijn we op vakantie toch ook wel iets warmers nodig.

Now the sweater is ready to come along on holiday. The weather is beautiful right now and we hope it stays this way for a while, but mostly we need some warmer clothes too.