Afgelopen zondagmiddag was het eigenlijk de bedoeling om naar mijn vader te gaan. Maar na een telefoontje bleek dat hij en zijn partner niet thuis zouden zijn. Ze gingen een ritje maken naar Noordpolderzijl, omdat het nog zulk mooi weer was. Eigenlijk had ik geen idee waar dat precies lag, ik gokte op bij Delfzijl, Termunten, die hoek. Maar in de atlas zagen Justin en ik dat het helemaal bovenin lag aan de Waddenzee. Nog nooit geweest en daarom gingen wij ook eens een ritje maken, met de Tomtom aan. Wat toch heel leuk is om dan door allerlei kleine dorpjes en over smalle weggetjes te komen. Zo dichtbij en toch nog nooit geweest. Zonder dat apparaat neem je toch meestal grote doorgaande wegen als je in een gebied bent waar je niet vertrouwd mee bent is onze ervaring tenminste.

Last Sunday we had a visit planned to my father, but a phonecall told us they wouldn't be at home. They were going on a drive to Noordpolderzijl because the weather was still so nice. I had no idea where that place was so Justin and I looked on a map and found out it was near the Waddenzee. We decided to make a afternoon trip too. We got the Tomtom out and it brought us to this very small most northern harbour of our country. We came through tiny villages and took very small roads. A fun drive and one we never did without our guidancefriend.

De dijk die ons hier in het noorden toch beschermt tegen de zee.

This dike protects us from the sea in this part of the country.

Over de dijk, Fouchienus loopt al naar beneden, Justin vond het een beetje eng en steil. Ik denk dat dat kwam van zijn sandalen. Vanaf de dijk heb je toch een heerlijk uitzicht over de kwelders en dan in de verte de zee.

Across the dike, Foucnienus is walking down, Justin was a bit scared because it was a bit bluff. I think a bit of that feelings were caused by his shoes. Standing on the dike you have a great view over the sea in the distance.

De haven, waar 1 vissersboot lag.

The harbour with one fishingboat.

Het uitzicht vanaf de dijk naar de polder. Erg eenzaam wonen lijkt het me hier. Het gebouwtje is een café waar we nog een lekker kopje koffie en thee hebben gedronken. Samen met Opa en Oma, hoe toevallig dat we elkaar tegenkwamen. LOL

The view from the dike towards the land. It looks like a lonely place to live. The building is a pub where we had a cup of coffee/tea with grandma and granddad. Wasn't that a coincidence? LOL

Een typische houding van Justin. Rustig in zijn eentje de wereld bekijken.

Typical Justin, watching the world on his own.