Gisteravond had ik een blokje van 10 uur borduren aan de Wildlife Refuge afghan af.

Ik had gistermiddag de stiksteken bij het figuurtje linksboven gedaan en ben daarna verder gaan werken aan de bloemen in de rand. Ik ken mezelf veel te goed, die rand helemaal op het laatste nog doen vind ik zo saai, dan blijft het eerst weer tijden in de kast liggen. Ook nu is het gewoon veel leuker om aan die grote voorstelling te werken dan steeds ongeveer dezelfde bloemen te maken. Ik heb me wel voorgenomen om bij de volgende 10 uur ook aan de rand te werken. De hele 10 uur durf ik niet te beloven. Lukt me vast niet.
Verder was het hier een rustig dagje thuis. Alleen Justin moest nu wel weer naar zwemles. Zaten we kant en klaar te wachten in de kleedkamer, begint hij opeens te huilen. Hij was bang, juf had gezegd dat ze hem de volgende keer in het water zou gooien. Ik wil binnenkort denk ik eens overleggen wat we beter kunnen doen, doorgaan met lessen of even een pauze in lassen en voor de lol regelmatig gaan zwemmen. Een kind dat voortdurend tegen die maandag en donderdag opziet is ook niks.