Wat een weersveranderingen sinds mijn laatste blogje. Eerst heel erg koud en nu lijkt het al wel lente. Guus zit hier dan ook heerlijk naast me in de zon. En gisteravond eindelijk de bevestiging dat de kapsalons open mogen. Lisette mag aan het werk. En de eerste weken lijken echt super druk te worden. Deze week moet ze al extra heen om de telefoon te bemannen(vrouwen). Wat breien betreft heb ik mijn trui af kunnen maken. Ik heb de trui zelfs al kunnen dragen. Zat heerlijk. Dat is toch het fijne van wol, lekker warm, maar niet zweterig.

Soms is het heel erg leuk om zomaar cadeautjes weg te geven. Dat heb ik gisteren gedaan. Ik had voor alle dames van ons dinsdagse handwerkcafé een schaarhangertje gemaakt. 

Sometimes it is great fun just to give away presents. I did that yesterday. I had made a scissorfob for the ladies at our needlecraft café. 

De afgelopen weken ben ik wat handwerken betreft vooral aan het borduren. Mijn borduurwerken zijn ook al diverse keren mee geweest naar het handwerkcafé op de dinsdagmiddag. Wanneer je regelmatig met hetzelfde werk bezig bent dan maak je natuurlijk ook nog eens iets af. Een paar weken geleden had ik dan ook mijn kerstprojectje af. Ik was in november met dit projectje gestart. Gewoon om weer een "plaatjes"borduurwerk te hebben en ik dacht dat ik er verschillende kerstperiodes mee bezig zou zijn. Alleen was het zo'n leuk werkje, ik ging in januari en verder maanden gewoon door.

Vorige week zondag heb ik de fairisle trui helemaal afgewerkt. Op de beurs kocht ik grijs geblokt biaisband en zondagmorgen ben ik er even voor gaan zitten. Ik ken mezelf anders veel te goed, dan kan het maanden duren voor het is afgewerkt.

Eerst de bandjes vast spelden over de naad.

Daarna zo netjes mogelijk vast naaien. Ik heb gelijk doorgezet en ook de mouwnaden afgewerkt. 

 Zo laten de laatste dagen zig hier wel samen vatten. We beginnen het jaar 2016 hier erg koud en heel erg glad. De straat lijkt hier wel een beetje op de stoep in mijn borduurwerk. 

Mijn nieuwe borduurwerkje gaat niet heel hard, maar er worden toch vorderingen gemaakt.

Dit is een foto van 15 november, bezig met heel veel grijze kruisjes. 

Even een kort blogje met een foto van een cadeautje wat door mij werd gemaakt de afgelopen weken.

Pooh en Knorretje lagen al een tijdje af te wachten, maar ik kon het werkje natuurlijk niet eerder afwerken dan na de geboorte van het kindje. Deze keer eens niet in een lijstje, maar om een schildersdoekje gespannen. Een afwerking die ik wel voor herhaling vatbaar vind. 

Sinds mijn laatste blogje heb ik ook het laatste vakje afgemaakt van de 12 lapjes voor de merklapquilt.

Nu is het natuurlijk zaak om de lapjes los te knippen en te verwerken in een quilt. Alleen ben ik er qua opmaak nog niet helemaal uit. De lap moet daarom even geduldig wachten. Ook al natuurlijk omdat er bij de naaimachine hele ander lapjes liggen. 

Het quilten wil me op het moment nog niet weer grijpen, komt wel weer, volgende week hebben we weer onze eerste bijeenkomst van de quiltgroep, dan komt de zin hopelijk ook terug.

Regelmatig borduur ik toch een uurtje aan de merklap. En inmiddels heb ik er 30 uur aangewerkt. Het was daarom weer tijd voor een foto.