Nou, dat heb ik gistermiddag echt even geroepen. Ik was druk bezig met het in elkaar zetten en afwerken van het vest. Bezig met de naad midden achter, verbeeldde ik me halverwege dat de ene helft langer leeg dan de andere. Wat bleek, heb ik me verteld bij het aantal toeren tot aan het armsgat bij het breien van de tweede helft. 10 ribbels langer, met als gevolg dat ook de beide voorpanden 20 pennen te lang zijn. Ik heb nog gepast op Fouchienus kijken of ik er mee weg zou komen om 1 pand langer te maken i.p.v. 3 korter. Nee dus. Gisteravond maar begonnen met het achter pand uithalen en opnieuw breien vanaf de armsgat minderingen. Kan het nu wel schudden natuurlijk om klaar te zijn voor de kerst. O, wat is dit balen. Als het iets voor mezelf was, ging het in de kast en er heel lang niet uit.
Na de ontdekking en voor de zwemles van Justin ben ik maar even verder gegaan met de Afghan. Even rustig borduren. De Wildlife Refuge afghan had ik zondag weer gepakt. Meer dan 10 maanden geleden dat ik daaraan had gewerkt. Ik had er echt ook weer zin in.
Dit was na 140 uur borduren op 12 februari dit jaar. Ik ben weer verder gegaan aan de linkerbovenkant van de grote plaat. Eerst wat stiksteken gedaan om het grote hert, en om het gewei van dat kleine rendier o.i.d. Nu ben ik bezig met het gehoornde beest wat daar ook nog staat. Daarna moet ik maar weer eens een stuk van de rand doen. Alles daar van op het laatst doen wordt dan ook zo saai.