- Geplaatst door: Dineke
- Reacties: 5
Vrijdagavond was het dan eindelijk zover. Garfield mocht opgehaald worden. Fouchienus, Lisette en Justin zijn om half acht vertrokken. Ik was hier bij Guus en Mischa gebleven.
De kennismaking was van de kant van Mischa zo als gewoonlijk erg ontstuimig. Die hummel maakte zich daarop direct maar zo groot mogelijk. En Guus daarna ook. Guus ging daarna van een behoorlijke afstand ziten kijken. Garfield liep een beetje rond, maar kroop al vrij snel op de bank en ging in een hoekje liggen slapen. Het is natuurlijk ook nogal wat voor zo'n beestje van 7 weken.
Een kwartiertje in zijn nieuwe huis en hij bekeek het geheel eens even vanaf mijn schoot. Even later rende hij naar de andere hoek van de bank en was in een keer bewusteloos.
De nacht heeft hij rustig doorgebracht in de gang. Mischa lag zoals gewoonlijk in zijn bench, waarvan we de deur nu toch maar even dicht hadden gedaan. Als zo'n hummel er bij in kruipt en Mischa gaat draaien,kan Garfield natuurlijk net even in de verdrukking komen.
Gisteren werd de kennismaking voortgezet. Mischa is ook net zo jaloers op Garfield als op Guus als die aandacht van ons krijgt. Hij gaat vreselijk tegen Fouchienus aan zitten drukken op het moment dat Fouchienus Garfield even pakt. Garfield vond Mischa nog steeds een beetje erg groot. Guus zat gisteren Garfield nog meest vanaf de tafel te bekijken en in de gang ging hij op de trap zitten observeren.
Op de bank kan Garfield lekker spelen, maar ook heerlijk slapen.
Zo lag hij gisteren na een speel sessie bij Justin. Is het geen geweldige scheet. Gisteravond heeft eerst een hele tijd naast mij op de bank liggen slapen. Ik zit meestal te borduren, met mijn benen ook op de bank. Hij kon mooi liggen in het hoekje onder mijn elleboog, tegen de rugleuning. Later op de avond werd hij wakker en ging voortdurend over me heen rennen en spelen met mijn benen etc. Bij het naar bed gaan bleek al snel dat Garfield niet van plan was op in de gang te blijven, hij volgde ons de trap op en heeft nog een tijdje voor de deur zitten miauwen. Dat deed hij vanmorgen vroeg weer.
Guus gaat vanmorgen steeds meer naar Garfield toe, maar als Garfield naar hem kijkt of een stap in zijn richting doet, rent Guus weg, met Garfield in de achtervolging wat natuurlijk een heel komisch gezicht is. Langzamerhand wennen ze dus een beetje meer aan elkaar. Dat gaat uiteindelijke vast wel goed komen.
inge (niet gecontroleerd)
wat een dotje! en ja hoor,
wat een dotje! en ja hoor, het komt wel goed tussen Guus en Garfield, eerst gewoon nog even wennen
Yvonne aka sommeke (niet gecontroleerd)
't Is een schatje!
't Is een schatje!
Shirley (niet gecontroleerd)
ooh Dineke wat een dotje, je
ooh Dineke wat een dotje, je zou er zo nog meer van in huis willen halen. Jammer dat ze zo snel groot worden, dus geniet er maar lekker van. Guus is vast over een paar dagen helemaal om, liggen ze samen op de bank te slapen.
Kitty (niet gecontroleerd)
Wat een scheetje is Garfield
Wat een scheetje is Garfield zeg!!!!
Heel veel plezier met de kleine man :o)
Liefs,
Kitty
Esther (niet gecontroleerd)
Ach wat een poppie! En een
Ach wat een poppie! En een echte Garfield, wat geweldig!