Donderdag 15 maart stond hier al een tijdje in de agenda als de avond van de A.M.V uitvoering. In februari had Justin van zijn gitaarleraar namelijk ook een formulier meegekregen om mee te spelen. Daar heeft hij even over gedacht, maar kwam tot de conclusie dat hij het wel weer wilde. Niet nadat hij eerst had bedacht welk nummer hij wilde gaan spelen. Die week had hij ook weer net een nieuw boek gekregen. Met Salsanummers. Het eerste nummer daaruit vond hij leuk om te spelen op de  uitvoering. In etappes heeft hij het stuk ingestudeerd en de laatste weken werd het elke dag geoefend, naast nieuwe oefenstukken die hij weer als gitaarhuiswerk kreeg. 

En gisteravond was het dan zover. De uitvoering, eerst om 5 uur nog een gitaarles, daarna snel eten en om kwart over zes naar de kerk om in te spelen. Volgens Fouchienus ging dat van de zenuwen niet echt vlekkeloos. Tijdens de uitvoering was hij als nr. 4b aan de beurt. Hij schrok nog even heel erg, omdat mijnheer Kraster zich vergiste en na nr 2 al het meisje met dwarsfluit dat voor Justin zou spelen aankondigde. Ik merkte aan hem dat hij toch wel zenuwachtig was. Maar even later liep hij heel rustig naar het podium en ging zitten spelen. 

Ik blijf het superknap vinden dat hij dat toch maar durft om daar in zijn uppie voor een hele volle zaal te gaan zitten spelen. En het spelen ging ook supergoed. Iets wat we zelfs op film hebben. We hebben een videocamera, maar al te vaak gebeurt het dat we dat ding of vergeten mee te nemen naar zoiets, of we zijn vergeten de batterijen op te laden o.i.d. Nu gelukkig niet. 

Vandaag is het voor de rest weer een spannend dagje. Bij het opstaan vanmorgen bleek dat er al drie eitjes aangepikt zijn. We krijgen weer kuikentjes vandaag.