De afgelopen maand heb ik een lekker begin gemaakt met het quilten van de kippen. Inmiddels ben ik bezig met het tweede blok. 

Deze kip had de eer om als eerste helemaal af te zijn. Ik heb gequilt rond de geappliceerde delen, het raster heb ik met behulp van een quiltliniaal gemarkeerd. Het ontwerp voor in de rand heb ik eerst getekend op ruitjes papier. Daarna overgenomen op mallen materiaal en met een prik ben doorgeprikt. Daarna een kwestie van met talkpoeder overbrengen en dan teken ik de lijntjes na met de sewline pen. Misschien bewerkelijk, maar dit vind ik wel een handige manier voor eigen gemaakte ontwerpen. 

Voor de achterkant van deze quilt heeft Fouchienus de ze mooie rode lap gekozen. Het quiltwerk met cremekleurig garen komt daar ook wel heel mooi op uit. Waar ik eerder trouwens moeite had met deze manier van rijgen tijdens het quilten, is dat nu helemaal over. Bij die quilt had ik nog niet het vertrouwen om de rijgdraden tijdens het quilten weg te halen. Dat doe ik nu wel. En dan heb je natuurlijk ook geen last meer van die lange draden. Voordeel boven een rijgsteek vind ik dat je steeds 1 steek los kan knippen, de rest blijft nog steeds goed vast zitten door het dubbele steekje. 

En dan iets heel anders. Vanmorgen liep ik naar buiten om de planten in de kas water te geven. Daarbij zag ik onder de kersenboom diverse kersen liggen. In plaats van na het watergeven te stofzuigen ben ik maar kersen gaan plukken. De kersen aan onze boom zijn zuur. Een paar zo eten gaat nog wel. Maar niet te veel. Voor kersenjam zijn ze wel ideaal. 

Na het plukken van de kersen, toch nog bijna 500 gram dit jaar! Moesten ze ontdaan worden van de pitten. Gelukkig heb ik al jaren deze ontpitter. Dat maakt het een 5 minuten klusje. Het is dat Lotje alleen toekeek en niet de knop bediende, dat was het nog gemakkelijker. Guus had ook al gekeken, maar de kersen waren niet zijn idee van eetbaar. 

De jampotten gesteriliseerd wachtend op nieuwe inhoud. Ik had 6 potjes uit de kelder gehaald, dit was iets optimistisch. Een potje te kort komen is ook niet fijn. 

Kersen en suiker in de pan en koken maar. Wat verbaas ik me altijd over die grote hoeveelheid suiker.

De suiker is opgelost. De rode kleur is in het echt nog heel veel mooier.

En zo hebben we toch maar even drieënhalf potjes jam van eigen kersen dit jaar. Vorig jaar moesten we het met maar 1 potje doen. Dit valt qua oogst van ons mini boompje dus heel erg mee. Ook al omdat ik de kersen na de nachtvorst tijdens de bloei al had afgeschreven.