Na jaren lag er nu eindelijk weer ijs. En ook nog in het weekend. Voor mij was het zeker 10 jaar geleden dat ik op de schaatsen heb gestaan. Best een beetje eng, ik was er op voorbereid dat het slecht zou gaan i.v.m. mijn bekken. De Cesar therapeute raadde jaren geleden schaatsen echt af. Maar toch wilde ik het perse proberen. Gewoon om te weten of het echt niet kon. Schaatsen is een van de weinige sporten die ik altijd leuk heb gevonden. Dat zelfs ondanks de kou.
Gistermorgen had Fouchienus op de site van TV Noord gekeken en gezien dat de baan hier open was. Dat werd de zolder op en schaatsen pakken. De hoge noren van Fouchienus en van mij heb ik eerst nog even gepoetst, anders was het zo duidelijk te zien dat ze 10 jaar op zolder hadden gelegen Voor Justin lagen er een paar ijshockey schaatsten en voor de zekerheid hadden we ook nog een paar met dubbele ijzertjes. Bleken uiteindelijk te klein, die hadden we beter thuis kunnen passen. Lisette had een paar weken geleden een paar nieuwe kunstschaatsen gekregen. Direct na het brood eten konden we naar de ijsbaan afreizen.
Justin stapte op het ijs en het was goed dat Fouchienus hem al bij zijn hand had gegrepen, want hij ging prompt onderuit. O, ja ijs was glad. Op de bankjes de schaatsten onder en daar ging het.

Eerst nog erg onwennig, papa werd stevig vastgehouden.

Lisette moest ook wel even wennen aan haar nieuwe schaatsen. Die kunstijzers rijden natuurlijk ook wel anders dan skeelers en voor Lisette was het volgens mij ook in groep 6 of 7 dat ze voor het laatst heeft geschaatst.

Om de beurt gingen we wel met Justin rijden en dat ging steeds beter.

Lisette heeft nog even een foto van mij gemaakt. Helaas een beetje onscherp. Maar toch het bewijs dat ik heb geschaatst.

Hier durfde Justin het al aan om maar 1 hand vast te houden. Met zijn drieën hebben we ook diverse rondjes gereden.

Broer en zus even samen. Soms zijn het wel vriendjes. Lisette was zelf trouwens verbaasd dat ze op deze foto toevallig zo boos keek. Ze vond het schaatsen immers leuk. Tja, dan kun je als ouders wel zeggen dat ze als puber wel erg vaak een beetje bozig kijkt en dat dit het bewijs is

Tot slot nog deze foto. Justin durfde ook zonder en hand vast te houden te schaatsen. Op deze foto is hij ook wel heel erg trots. Wij ook, na de conclusie bij de fysiotherapeut dat hij een ietwat onhandig, bangig jongetje met evenwichtsproblemen is. Zijn evenwicht blijkt de laatste jaren toch heel wat verbeterd. Ik hoop echt dat er deze winter nog wat meer ijs komt. Als hij nog een paar dagen zou schaatsten dan had hij echt de slag te pakken. Want leuk vond hij het zeker. En het was ook gezellig zo met het hele gezin.