Na het eerste aanpikken bleef het verder de hele dag rustig. In de avond had ik een afspraak met een  mede quiltster om eens een avondje samen te quilten. Wat heel gezellig was, na de zomer zijn we zeker van plan om op herhaling te gaan. Weer thuis stond Fouchienus in de keuken en lag dit in het broedmachientje. 

After the first signs of yesterday morning all stayed quiet on the egg front. At night I had a quilt appointment with another quilter for a tiny be. It was fun we will do that again in the Autumn. When I got home around 10 p.m. Fouchienus was in the kitchen and I saw this in the breeder. 

Eén nat, vreselijk lelijk en vermoeid kuikentje wat steeds door de machine kroop en weer omviel. Onderwijl de andere eitjes heen en weer gooiend. Volgens Fouchienus was het rond acht uur op eens snel gegaan en was het eitje rondom aan gepikt, Tegen negenen had hij Justin ook nog even geroepen en samen zagen ze deze uit het ei kruipen. De tweede was om 10 uur druk bezig. En om half twaalf zagen wij weer zo'n wondertje. 

One wet, very ugly and tired chick. It stumbled through the machine and kept falling. According to Fouchienus it went very fast around eight. And at nine o'clock he got Justin out of bed again and the saw this chick getting out of the egg. The second one was busy at ten and around half past 11 we could see another miracle. 

Vanmorgen zag ik dit bultje bij het beneden komen. Drie kuikentjes zijn er nu al. Meest droog en lekker fluffy. 

This morning I saw this pile when I got up. Three chicks have arrived. Mostly dry and fluffy. 

 Even later kon ik deze foto maken. Het scharrelde rond,kijkt en pikt wat en dan opeens vallen ze weer om en sukkelen weer in slaap. Ze zijn zo klein, amper 5 cm. Maar je kunt je echt niet voorstellen dat het even tevoren nog in zo'n mini eitje paste.

A little later I could make this picture. The were walking a bit, looking around. And they can fall in an instant and go back to sleep. They are so tiny. just about 5 cm. But never will they fit in their tiny eggs.