We zijn inderdaad gistermiddag lekker een stuk gaan fietsen. Deze keer hadden we wel even gevoeld waar de wind weg kwam, zodat we niet weer op het laatst tegen de wind in moesten fietsen. De wind waaide niet heel hard en kwam uit het oosten, we begonnen daarom met richting Meeden te fietsen. In Meeden gingen we een ruilverkavelingsweg op richting de spoorlijn Groningen-Nieuweschans. Het fietste heerlijk zo door het open met de zon de steeds nog door de dunne bewolking kwam. Na een tijdje fietsen op het fietspad langs de spoorlijk wilde Justin even rusten. We zaten net weer op de fiets op het moment dat er een trein aankwam. Daarvoor wilde Justin ook graag even afstappen zodat hij goed kon kijken.

Het fietspad is beter dan het er hier uitzien hoor, hier waren blijkbaar werkzaamheden geweest.

Justin stond te zwaaien naar de machinist. Dit is het nieuwe type trein wat sinds enkele maanden op deze lijn rijdt. De diesels worden steeds minder trein trouwens, ze lijken steeds meer op een tram.

Na dit intermezzo gingen we weer verder. Een stukje verder kwamen we bij de afslag weer terug naar Meeden, we waren van plan daar langs te gaan, de hoofdweg over te steken en aan de zuidkant van het dorp via fietspaden weer terug te fietsen. Maar we zagen ook een spoorweg overgang, die ik me echt niet meer kon herinneren. Ik wilde graag weten waar die weg heen ging, naar Scheemda, dat wist ik maar ik dacht dat we ook aan de andere kant van het spoor, langs het Winschoterdiep weer terug konden fietsen. Dat leverde wat gepuzzel op, met allerlei weggetjes rond NAM locaties. Uiteindelijk vonden we een weg die westwaarts liep. Fouchienus had er volgens mij niet erg veel vertrouwen in, hij dacht volgens mij dat we zo op een doodlopende stuk zouden komen. Gelukkig kwam ons even voor de weg weer in een schelpenpad overging een man tegemoet fietsen die we een tijd terug op het eerdere schelpenpad ook tegenwaren gekomen. Als hij rond kon fietsen konden wij het ook. Al fietsend hoorden we veel vogels o.a. een koekoek. Die vond Justin erg grappig, dat er echt een vogel bestond die koekoek riep.

Vlak bij de N33 vond Justin een bankje in een stukje bos. Natuurlijk een uitgelezen moment om nog even te rusten.

Even later werden de jassen zo in het zonnetje tussen de bomen toch wel te warm en hebben we ze uitgedaan. De verwachting dat het in de loop van de middag meer bewolkt zou worden kwam niet helemaal uit.

Nog even een foto van Justin en van mij. Waar het normaal altijd een crime is om Justin genoeg te laten drinken is het tijdens zo'n tochtje geen enkel probleem. Hij heeft zo een halve liter ijsthee opgedronken. We hebben beloofd dat we binnenkort weer een keer gaan fietsen, en dan een hele dag, inclusief picknicken tussen de middag. Misschien kunnen we dan nog wel verder fietsen. Dit was ons tweede tochtje van 25 km.