En zo opeens hebben we maar 1 poes meer. Onze lieve altijd knorrende Rakker heb ik vrijdag in moeten laten slapen, 13 jaar oud. En dat na een dag of twee niet zo goed eten. Dronk wel, gedroeg zich absoluut niet ziek, wij keken het gewoon even aan. Maar vrijdag morgen lag ze op Lisette haar kamer en ze kon niet overeind komen. Nadat ik Fouchienus aan het werk had gebracht zijn we naar de dierenarts gereden. Tja, ze kon Rakker opnemen en bloed onderzoek doen, maar ze dacht aan acuut nierfalen en dat het heel ernstig was. Nou, toen vond ik dat we Rakker geen onderzoeken meer aan moesten doen. Ik ben bij haar gebleven en ze is heel rustig ingeslapen.

Daag lieve gekke poes.