Op diverse blogs zag ik berichtjes over het tonen van speldenkussens op 3 april. Katrien had daarvoor op haar blog een oproepje gedaan. En vandaag laat ze zelf een hele mooie verzameling speldenkussens zien. 

Daarstraks heb ik ook een foto gemaakt van mijn zeer schamele verzameling. Ik wil er al jaren speldenkussens bij maken wanneer ik een link met een leuke tutorial zie langs komen, alleen het komt er maar niet van. Vandaar dat ik alleen deze heb:

De geborduurde rode heb ik al het langst in gebruik. Mijn moeder won die ooit bij een verkoping van de handwerkclub in Meeden, eind jaren 70 of begin 80. Ik mocht het kussentje van haar hebben, ook al omdat ik ook veel borduurde. Nog steeds gebruik ik dat kussentje het meest. 

Boven bij de naaimachine ligt de witte met mintkleurig randje. Deze heb ik gemaakt toen ik zwanger was van Lisette in 1991, op het lijstje van de kruisvereniging stond als benodigheid ook een speldenkussen, met zoveel grote en zoveel kleine speciale veiligheidsspelden. In de loop der jaren zijn daar een heel aantal van verdwenen, maar er zitten toch nog altijd een viertal in het kussen. Doodeng vond ik het die spelden in de babyhemdjes prikken. Justin droeg gelukkig gewoon rompertjes. Zonder spelden. 

De roze heb ik een paar jaar geleden gemaakt naar aanleiding van een tutorial. Een mooi groot kussen om mijn lange spelden in te bewaren. Ik zorg ook zoveel mogelijk dat ik die bij elkaar in de drie punten prik. Zo kan ik gemakkelijker blindelings grijpen. 

Mijn laatste speldenkussen is een needle roll. Een pakketje wat werd verkocht ter herdenking van de aanslagen op de Twin Towers. Deze gebruik ik niet, die ligt al jaren echt het begin te wezen van een verzameling. LOL