Aangezien het moment inzicht komt dat ik de randen van de Rozenquilt moet gaan quilten ben ik er afgelopen maandag maar eens voor gaan zitten om een tweetal quiltmutsen te maken. De afgelopen jaren heb ik die al diverse keren voorbij zien komen en er lag hier ergens ook een patroon, dat wist ik. Als eerste heb ik een papieren patroon gemaakt met behulp van mijn ring. Daarna boven een stofje zoeken, deels is dit namelijk blijven liggen omdat ik er geen duur quiltstofje voor wilde gebruiken. Een tijdje geleden heb ik op zolder echter een doos gevonden met allerlei stofjes die nog van mijn moeder zijn geweest. Daar zat nog een lapje in die ik in tweeën kon delen zodat ik ongeveer een halve meter gewatteerde stof kon maken.

Twee lijnen er opgetekend om te beginnen, spelden er in en daarna was het doorstikken geblazen. In eerste instantie deede ik dat met wit. Later kwam ik op het idee om gewoon maar garen op te maken in gekke kleuren die ik toch voorlopig niet weer ga gebruiken. Ook om weer eens wat spoeltjes leeg te maken. Dinsdagmorgen ben ik verder gegaan met doorstikken met behulp van het watteerliniaaltje. Het viel me nog niet mee om ook na een lijn of 10 nog recht te gaan. Komt denk ik ook een beetje door de stof, op de foto is het niet te zien, maar het is zo'n bobbelig seer-sucker stofje. 

Gelukkig kon ik na de middag mijn patroondelen knippen. Daarna was het naaien zo gedaan eigenlijk, wel in twee sessies. Sinds gisteravond heb ik nu deze twee klaarliggen voor de randen. 

Begin deze week heb ik ook nog een foto gemaakt als bewijs dat het toch echt wel voorjaar wordt. Laatst kochten we een Camelia met diverse dikke knoppen er in. Het heeft even geduurd, maar de eerste twee knoppen waren nu open. 

De achtergrond is een beetje raar scheef, maar ik stond zelf ook een beetje raar over de heg gebogen. We hebben heel erg lopen twijfelen welke kleur we nu zouden kopen. Ik ben heel erg tevreden nu met deze.