Deze week is wel een hele rustige week. Niet te veel afspraken en ik ben zelf hier in huis ook nogal rustig. Begin deze week had ik dan ook erge hoofdpijn. Ik was verschrikkelijk gespannen in mijn schouders, waarom? Wie het weet mag het zeggen. Gisteren en vandaag is de hoofdpijn wat minder. Nog niet helemaal weg. Ook vandaag maar een kalm tempo draaien. Straks Justin naar school en dan eerst eens de wasmachine aan. Als die een paar dagen niet draait kom ik wel hopeloos achter.

Om onverklaarbare redenen had ik gisteren geen verbinding met het internet. Met als gevolg weer geen logje. Was me zaterdag ook niet gelukt, we werden pas laat wakker, de boodschappen moesten worden gedaan. En eigenlijk behangen. Nu hebben we dat laatste niet gedaan aangezien Lisette het weer eens had gepresteerd om in een week een zooi te maken. Papa weigerde dus om daar iets te doen. Heeft hij het nieuwe lampje wat we laatst bij de IKEA hadden gekocht op gehangen boven ons bed. Na al die jaren heb ik nu eindelijk een echt leeslampje. Fouchienus ook zijn eigen. Geen gevaar meer voor verschroeiende kussens of gordijnen.
Gisteren hebben we wel besteed aan het behangen. Alle grote stukken zitten er nu in, alleen nog de kleine stukjes bij de verwarming. Kijken of dat vandaag lukt.
In het weekend heb ik ook heel druk zitten borduren. Zaterdag na een driekwartier borduren bereikte ik de 160 uur.

Nu moet ik ook nog driekwartier en dan zit ik al op de 170 uur. En heb ik het hoofd van de eenhoorn al een heel stuk klaar.

Wat ben ik die sombere dagen verschrikkelijk zat. Je zou bijna in de auto stappen en een stuk zuidelijker rijden om even wat zon te zien. Gisteravond tijdens het wandelen zat er wel een duidelijke maan. Het had gevroren, eigenlijk hoop ik dat de mist in de loop van de dag wat optrekt zodat we ook eens weer wat zon zien.
Zopas was het nog superglad op de binnen wegen ook. De Middenweg niet, ook de klinkerwegen naar school fietste ik nog vrij onbevangen op. Maar bij school ben ik toch erg voorzichtig afgestapt. Vooral niet remmen en geen rare bocht maken.

Gisteren en vandaag hoor ik op de radio voortdurend spotjes over een balansdag. Een dag waar op je wat extra sport en op je eten let om niet helemaal dicht te groeien. Nou, dan heb ik toch al sinds vorig jaar een balansdag op woensdag. Want met 's morgens zwemmen en 's avonds wandelen mag je wel spreken van extra beweging.
Op dinsdag ben ik in het vervolg 's morgens eerst aan het niveaulezen bij Justin in de groep. Gisteren voor het eerst. Vond Justin natuurlijk meer dan prachtig, Mama in de klas. Eerst tot 10 voor 9 lezen en daarna nog een spelletje. Ons groepje deed een lotto, waarbij de kinderen heel slim werden en ik de regels dus steeds iets moeilijker maakte.
Bij thuiskomst van Fouchienus was het even rennen en vliegen. De reparateur had gebeld dat hij onze DVD speler voor € 48 weer kon repareren en we konden hem voor 5 uur nog halen. Ook moesten we nog naar Veendam, voor een cadeautje. Justin heeft vanmiddag nl. een feestje. Iets wat hij wel weer super geweldig vindt. Dan is het ook opeens niet meer eng om naar een vriendje te gaan.
Begin deze week had ik de ontbrekende kleuren voor de eenhoorn doorgemaild, ik ben nu weer verder gaan met de eenhoorn. Max zijn 10 uur zaten er weer op. Ook bij dit werk heb ik eerst maar eens wat stiksteken gedaan. En daarna het stukje van de radio met de foto.

Blijf dit toch een heel mooi werk vinden. Vooral ook omdat de poes zo erg op onze oude Boris lijkt. Die kon ook zo lekker ergens tussen gaan liggen. En dan gooide hij ook nog eens vanalles om, omdat hij zo verschrikkelijk onhandig was. Wat dat betreft was die vishut niks voor hem geweest, hij had zeker een keer een haak in een poot gehad.

De laatste echte vakantiedag voor de kinderen alweer. Niet dat het voor Justin veel uitmaakt. Hij ging vanmorgen al direct na Fouchienus naar beneden. Ben ik benieuwd of hij volgende week nu weer in bed ligt met een "geen zin om er al af te gaan" gezicht.
In de loop van de middag zijn we gisteren naar oma gegaan. Op de fiets wat zo onderhand wel erg zwaar wordt met Justin achterop. Gelukkig was er een beetje een oostenwind. Het was nl. koud. De terugweg moesten Lisette en ik tegen de wind in. Was mijn fiets zonder Justin niet meer zo zwaar.
Wat borduren betreft heb ik gisteren de 10 uur stiksteken aan de sail afgemaakt. Ik had er op een gegeven moment zelfs wel lol in. Wel nadat het verschrikkelijke stuk bij die netten van de boeg klaar waren hoor. Dat vond ik bij de Sail 1995 zo verschrikkelijk en dat waren ook nog hand getekende patronen. Dan zijn de computer getekende patronen toch een uitkomst hoor.

Ik ben nu bezig met een klein tussendoortje voor een zieke kennis. Daarna ga ik weer verder aan 10 uur Max. Zag de afgelopen week een update op een lijst voorbij schuiven. Dat motiveert toch wel om zelf ook weer met zo'n project bezig te gaan.

Vanmorgen vroeg was ik wel heel erg aan het twijfelen tussen gewoon met Fouchienus opstaan en lekker even blijven liggen. Het is ook nog zo donker buiten. Zelfs nu nog en het is nu al half negen. Kom ik toch altijd moeilijker op gang. Huishoudelijke werk in het donker, met lamplicht vind ik maar niks. Ben er toch om 7 uur maar uitgegaan. Rustig kopje thee, broodje even de nieuwe Varagids doorlezen en daarna de mail.

Vanmorgen zijn we weer sportief begonnen. Om half negen lag ik met Justin in het zwembad. Hij begon eerst in het ondiep badje, met plank. Na een tijdje kwam hij uit zichzelf in het diepe en ging met ons mee zwemmen. Ging later weer terug naar het ondiepe om zonder plank even te oefenen. Maar kwam toch ook zonder plank ook weer bij ons terug. Op het laatst liet hij zich zelfs verleiden om even met zijn hele gezicht onder water te gaan. Bouwina en Jeltje probeerden hem nog in het water te laten springen, maar dat was duidelijk een stapje te ver. Stond hij weer op de rand te wiebelen. Gelukkig had hij vanmorgen zo wel lol in het zwemmen. Ik heb nog even met een van de badjuffen overlegd over hoe verder. Het leek haar een beetje jammer om te stoppen omdat het zwemmen op zich goed gaat. Alleen die angst. Misschien kunnen we op de vrije vrijdagen ook wel even gaan oefenen. De rust in het bad beviel Justin volgens mij beter dan de drukte op zondag.

Gisteravond ben ik er even voor gaan zitten en heb het voorpand van de sterrentrui voor mezelf, waar ik jaaaaaaren geleden aan ben begonnen afgemaakt.
Nu alleen nog twee mouwen en dan is er weer een project klaar. Iedere dag een stukje en dan moet het binnen een paar weekjes lukken. Het is blijven liggen omdat ik het motiefbreien toch wel lastig vond. Nu valt het me 200% mee. Het meeweven van de draden aan de achterkant daar heb ik een systeempje in. Ik ga er voor.

Na het weekje vakantie was het vanmorgen weer vroeg opstaan, om half zeven ging de wekker weer. We lagen er gisteren redelijk optijd in het viel dus wel mee vanmorgen. En wie kwam er ook al naar beneden toen ik de kattenbakken deed. Juist Justin was ook wakker. Nu had hij gisteren ook tot half twaalf in bed gelegen en daardoor al weer een heel stuk uitgerust van zijn nachtbraken van oudjaarsavond.

De eerste januari 2006. Traditiegetrouw zit ik als eerste beneden, omdat ik gewoon meestal als eerste wakker wordt en dan bedenk dat de hond er ook uit moet. Iets wat ik om ongeveer half negen heb gedaan.
Justin was dit jaar voor het eerst opgebleven de hele oudjaarsavond. Dat ging op zich aardig, we hebben hem rustig zijn gang laten gaan. Zijn hoogtepunt was wel de chips met een sausje.
We hebben gewoon wat TV gekeken en om twaalf uur even naar buiten. Dat was voor Justin geen onverdeeld genoegen, wij vonden dat je het vuurwerk veel beter kon zien, maar op het moment dat wij naar voor kwamen had de overbuurman net een dikke bom aangestoken. Dus een enorme knal en als Justin ergens een hekel aan heeft is dat wel knallen.
Lisette vond het ook wel leuk buiten, vooral omdat de vuurpijlen toch een beetje naar het oosten afdwaalden en als je het hoofd in de nek legde dat ze mooi boven ons uitelkaar spatten.
Mischa is gelukkig niet erg bang, op het moment dat we buiten waren stond hij voor het deurraam te kijken. Rakker was ook rustig, alleen Guus sprintte als verschrikte vogel door het hele huis. Zo'n eerste keer komt het hard aan.
De afgelopen vrije dagen zijn wij druk geweest in Lisette haar kamer. Alle kozijnen en deuren zijn nu roze. Vrijdagmiddag zijn we begonnen te behangen. Het starten duurde even (een mens ziet er dan toch tegenop) maar de eerste banen zitten er mooi strak in.

In de loop van de week gaan we weer verder met de rest van het behang. Op deze foto is trouwens ook de nieuwe lamp te zien. Gehaald bij de IKEA, donderdag aan het eind van de middag. Met wat passen en meten kon ook de slaapbank (nog een verjaardagscadeau) in de auto. Lisette heeft ook nog wat kussentjes gekocht witte binnen kussens en een onweerstaanbaar rood hart kussen.
De kastdeuren van Lisette zien er nu trouwens zo uit.

Ze wil de randjes van de deuren nog donker roze, maar dat moet later nog even. Eerst het behang, kan dan ook het bed weer op zijn plek.
We gingen bij Ikea trouwens nog even vragen of we nog hoezen voor onze Tommelila bank konden bestellen (de bank stond dit jaar niet meer in de catalogus) Bleken ze nog twee in grijs/blauw te hebben. Afgeprijsd nu of nooit. Hebben we ondanks financiële krapte toch maar mee genomen. De bank is verder goed alleen de rode bekleding was versleten. Nu kan hij nog weer een hele tijd mee. Zonder de rode bank wordt het hopelijk ook wat eenvoudiger om kleuren voor de wanden in de kamer te kiezen.

Brrrr, wat is het toch koud als je 's morgens uit je bed komt zet. Het is echt even doorbijten om op te staan, vooral ook omdat we allemal vrij zijn natuurlijk. Er ligt hier nog steeds een behoorlijk laagje sneeuw. De klinkerwegen in de wijken hebben echt een laagje ijs. Dan ben ik blij dat wij aan een doorgaande weg wonen en dat hier vlot gestrooid wordt.