Vanmorgen moest Justin extra vroeg naar school. Ze hadden nl. een voorlees ontbijt op school. Hiervoor moest ik hem om kwart over acht al afleveren op de locatie van de kleuters. Met het op tijd klaar zijn scheelde het natuurlijk wel dat Justin niet thuis hoefde eten. 
Hij blijft vandaag over straks hier wat dingetjes op huishoudelijk gebied doen en dan ga ik lekker de dag voor mezelf gebruiken.
Na jaren lag er nu eindelijk weer ijs. En ook nog in het weekend. Voor mij was het zeker 10 jaar geleden dat ik op de schaatsen heb gestaan. Best een beetje eng, ik was er op voorbereid dat het slecht zou gaan i.v.m. mijn bekken. De Cesar therapeute raadde jaren geleden schaatsen echt af. Maar toch wilde ik het perse proberen. Gewoon om te weten of het echt niet kon. Schaatsen is een van de weinige sporten die ik altijd leuk heb gevonden. Dat zelfs ondanks de kou.
Gistermorgen had Fouchienus op de site van TV Noord gekeken en gezien dat de baan hier open was. Dat werd de zolder op en schaatsen pakken. De hoge noren van Fouchienus en van mij heb ik eerst nog even gepoetst, anders was het zo duidelijk te zien dat ze 10 jaar op zolder hadden gelegen 
Voor Justin lagen er een paar ijshockey schaatsten en voor de zekerheid hadden we ook nog een paar met dubbele ijzertjes. Bleken uiteindelijk te klein, die hadden we beter thuis kunnen passen. Lisette had een paar weken geleden een paar nieuwe kunstschaatsen gekregen. Direct na het brood eten konden we naar de ijsbaan afreizen.
Justin stapte op het ijs en het was goed dat Fouchienus hem al bij zijn hand had gegrepen, want hij ging prompt onderuit. O, ja ijs was glad. Op de bankjes de schaatsten onder en daar ging het. 
Eerst nog erg onwennig, papa werd stevig vastgehouden.
Lisette moest ook wel even wennen aan haar nieuwe schaatsen. Die kunstijzers rijden natuurlijk ook wel anders dan skeelers en voor Lisette was het volgens mij ook in groep 6 of 7 dat ze voor het laatst heeft geschaatst. 
Om de beurt gingen we wel met Justin rijden en dat ging steeds beter. 
Lisette heeft nog even een foto van mij gemaakt. Helaas een beetje onscherp. Maar toch het bewijs dat ik heb geschaatst. 
Hier durfde Justin het al aan om maar 1 hand vast te houden. Met zijn drieën hebben we ook diverse rondjes gereden. 
Broer en zus even samen. Soms zijn het wel vriendjes. Lisette was zelf trouwens verbaasd dat ze op deze foto toevallig zo boos keek. Ze vond het schaatsen immers leuk. Tja, dan kun je als ouders wel zeggen dat ze als puber wel erg vaak een beetje bozig kijkt en dat dit het bewijs is 
Tot slot nog deze foto. Justin durfde ook zonder en hand vast te houden te schaatsen. Op deze foto is hij ook wel heel erg trots. Wij ook, na de conclusie bij de fysiotherapeut dat hij een ietwat onhandig, bangig jongetje met evenwichtsproblemen is. Zijn evenwicht blijkt de laatste jaren toch heel wat verbeterd. Ik hoop echt dat er deze winter nog wat meer ijs komt. Als hij nog een paar dagen zou schaatsten dan had hij echt de slag te pakken. Want leuk vond hij het zeker. En het was ook gezellig zo met het hele gezin.
De ijsbaan is eindelijk open en vanmiddag gaan we voor het eerst in drie jaar onze kaarten voor de baan gebruiken. Zo lang wij lid van de ijsvereniging zijn hebben we nog geen ijs gehad. Je zou bijna denken dat er opzet in het spel is
Justin is redelijk optimistisch over zijn schaats kunsten. Hij heeft eenpaar hockeyschaatsen en een paar met dubbele ijzertjes tot zijn beschikking, we zijn dus benieuwd.
De schaatsen van Fouchienus en mij hebben we van zolder gehaald en ik heb ze even gepoetst vanmorgen. Is natuurlijk ook afwachten hoe het mij af zal gaan met mijn heupen.
Gisteren had ik erg last van mijn linkerbeen. Ik heb 's middags dan ook zitten borduren. 
210 uur zit ik nu op en het einde komt nu toch wel inzicht. Moet ook wel want ik heb me deze week ook opgegeven voor een Round Robin. Ik heb lang gedacht, na allerlei nare verhalen dat ik dat nooit zou doen, maar nu werd er nog 1 deelnemer gezocht en ben ik gezwicht. 15 maart voor de eerste keer versturen.
Nu zit ik op de 200 uur, het begint nu wel te kriebelen om weer wat anders te gaan doen hoor. Maar ik zet denk ik nog maar even stug door. Het zou ook wel heerlijk zijn om hem de komende weken af te krijgen. Rustig met een quiltwerkje zitten wil me nu nl. maar niet lukken. En ik wil de hortensia quilt toch ook wel verder af maken.
Vandaag gaan we weer voor een nieuwe zwemles. Ben heel benieuwd, de vorige les deed Justin uit zichzelf zijn hoofd even in het water. Maar ik zag ook dat hij een heel blauw been heeft van het zich langs de rand van het bad in het water laten zakken. Morgen is Justin vrij van school, maar ik twijfel nog of we zullen gaan zwemmen. Ben zelf wel toe aan een ochtend rust.
Vanmorgen was het glibberen naar de gymzaal en het zwembad. Het was tegen zeven uur opeens begonnen te regenen. En dat op die koude grond, dat wilde wel bevriezen natuurlijk. Ik ben over de Middenweg en Kerkstraat gefietst. Dat zijn vrij drukke wegen, ze worden direct gestrooid en waren ook aardig begaanbaar. Het kleine stukje Bovenweg(klinkerweg en ligt er erg half rond in) was wel spiegelglad. Daar heb ik Justin ook van de fiets gehaald.
Tja, ik was er al bang voor en gisteravond was het heel erg duidelijk, kleurverschil in DMC 819 voor de lucht van de eenhoorn. Voor het grote stuk lucht heb ik het garen in drie keer gestuurd gekregen, bij het patroon zaten maar een draadje of 5. Die heb ik gebruikt ging ik gisteren verder met de tweede serie draadjes van deze kleur, waren ze veel lichter. Vanmorgen weer een stuk rechtsboven uitgehaald en met 1 draadje oude en 1 draadje nieuw garen een beetje een gefaseerde overgang gemaakt. Dan valt het uiteindelijk in het affe werk een vreemde hopelijk niet op.
Ik heb er weer 10 uur aangewerkt en hier is weer een foto. Gisteravond voor de TV heb ik gewerkt aan het stuk rose rechtsboven. Dat is 1 kleur van ongeveer 30 kruisjes hoog. Om overdag te doen aardig saai, dat werkt beter voor de tv, krijg ik niet de neiging om ieder kruisje te gaan tellen.
Poeh he, wat was het zopas koud op de fiets zeg. Ik had al een muts op gedaan uit voorzorg, maar denk dat ik voor tussen de middag ook nog mijn dikke handschoenen op zoek. Gistermiddag hebben Fouchienus, Justin en ik nog even gewandeld. In het zonnetje en uit de wind liep het lekker, maar Justin wilde weer even over het bruggetje en daar kwam de oostenwind toch wel koud over het weiland. Met als gevolg dat ik een tijdje later last had van mijn gezicht. Dat is wel echt jaren geleden, dat mijn gezicht zo verkrampte. Het meeste last heb ik daarvan gehad in 1986, twintig jaar geleden.
Zopas ben ik er even voor gaan zitten en heb weer 10 uur afgemaakt van de eenhoorn. Gisteravond wilde ik dat eigenlijk doen, maar ik had weer zo'n last van mijn hoofd dat ik daar even geen zin in had. Vanmorgen dus maar. 
Kijken of ik vanmiddag ook nog wat verder kan werken. Ik ben nu rechtsboven bezig. Een rottig stukje, de symbolen lijken op elkaar en de kleuren bleu en roze ook nogal. Veel telwerk. Moet even en ik zit zo ongeveer nu wel op twee derde van het patroon.
Deze week is wel een hele rustige week. Niet te veel afspraken en ik ben zelf hier in huis ook nogal rustig. Begin deze week had ik dan ook erge hoofdpijn. Ik was verschrikkelijk gespannen in mijn schouders, waarom? Wie het weet mag het zeggen. Gisteren en vandaag is de hoofdpijn wat minder. Nog niet helemaal weg. Ook vandaag maar een kalm tempo draaien. Straks Justin naar school en dan eerst eens de wasmachine aan. Als die een paar dagen niet draait kom ik wel hopeloos achter.