Zo vanmorgen voor het eerst in jaren eens een keer weer echt uitgeslapen. Ik kwam pas om een uur of half elf uit mijn bed. Was er schijnbaar even aan toe. Normaal kan ik niet lang slapen. Als ik 's morgens weer in slaap val heb ik een knallende hoofdpijn maar dat is nu gelukkig niet het geval.
Vanmorgen even goed mijn best gedaan en het vest in elkaar gezet. 
Dat ging nog lekker vlot. Ik heb vest al even gepast, helaas, net even te groot. Anders kon ik nog zeggen als hij niet in de smaak viel, dat ik heb zelf over nam. Ik wilde eerst voor mezelf deze ook nog gaan breien, maar gezien de last die ik van het breien van die rand had doe ik dat maar niet.
Vandaag heeft Justin weer een vrije dag en daarom kregen de kinderen gisteren al hun tweede rapport mee. En dat was een heel goed rapport, met voor lezen en rekenen een 7,5 en voor schrijven ook nog een 6+. Dat laatste is met zijn motoriek wel Justin zijn zwakste punt. Als het goed is wordt dat geen lang gesprek komende dinsdag.
Ik heb doorgezet en al het breiwerk aan het vest is af. Vandaag alleen nog in elkaar zetten. Voor mijn schouder gelukkig maar. Ik kan nog niet echt vernemen dat de pijn minder wordt. 
Ik zit met de eenhoorn nu op 250 uur borduren. Ik denk dat ik ongeveer op 265 uur uit zal komen wanneer hij helemaal klaar is. Dat gaat vlot nu, de boog is helemaal klaar, gisteravond ben ik ook met de lucht al weer een stuk opgeschoten. Om te beginnen straks even afwassen en dan vest in elkaar zetten en borduren afwisselen vandaag. Misschien lukt het me dit weekend om ook de eenhoorn af te krijgen. Dat zou heel lekker zijn.
Vandaag een poging doen om het laatste randje te breien. Nu alleen nog aan één mouw, dan kan ik in elkaar gaan zetten. Gisteren was ik na de rand om het achterpand maar gestopt. Ik kreeg aardig last van mijn schouder. Denk dat dat vooral nog van dinsdag kwam, met zoveel steken op een naald. De laatste rand zal ik maar een beetje rustig aan doen. Geen zin om meer pijn aan de schouder te krijgen.
Half maart en koud dat het nu weer is. Voor het eerst deze winter is het nu ook druk in de tuin met koolmeesjes. Die krijgen het nu volgens mij steeds moeilijker. Ze zitten nu ook veel meer bij het voer wat er hangt.
Beide kinderen hebben zich gistermiddag prima vermaakt. Lisette kwam voor het eerst sinds maanden weer met Suzanne hier naar huis. De meiden hebben hier gegeten en zijn daarna weer weg gegaan. Ondertussen zat Justin voor het raam uit te kijken of Ray er al aan kwam. Dat was ook eeuwen geleden dat Justin een vriendje had te spelen. Eigenlijk sinds hij in groep 3 zit niet meer. Wanneer hij uit school komt is hij volgens mij blij dat hij even niets aan zijn hoofd heeft. Gewoon even lekker zelf spelen. Plus natuurlijk dat hij het nog altijd eng vindt om naar iemand anders toe te gaan. Het hier samen spelen vond hij wel weer erg leuk. En voor komende woensdag hebben we afgesproken dat Justin bij Ray gaat spelen. Kan ik gewoon even ook bij Froukje blijven, Justin moet toch een keer over die angst heen.
Gisteravond heeft hij me nog even laten zien hoe je de Dukes of Hazzard moest spelen op de playstation. Ik ben daar in wel zo slecht. Ook natuurlijk gewoon omdat ik me tijd er niet voor gun. Justin vond het wel even weer heel geweldig om zijn moeder dit te leren. En zijn moeder staat dan echt versteld hoe dat kereltje zich met zo'n spel weet te redden.
Met het vest ben ik nu bijna aan de tweede mouwkop toe. Dat moet ik vandaag gaan redden.
Ik ben na een tijdje breien gisteren weer verder gegaan met de eenhoorn. 
Na de foto heb ik ook gisteravond nog een tijdje door geborduurd. Het gaat nu weer lekker. Alleen rondom de bovenste boog komen nu nog wat confetti steken. Voor de rest zijn het nu wel steeds blokjes met kleur die ik in kan vullen. Niet te veel aan een afhechten na 2 of drie steekjes meer.
Het is hier nog erg donker en volgens mij motregent het ook weer eens een keer. Bleh, helemaal geen zin om dan ook nog naar de Menterne te moeten fietsen met Justin achterop. Maar ja het kind moet natuurlijk wel naar de gymles. Zit dus niks anders op.
Vanmiddag heeft Justin met een vriendje afgesproken, dat is voor het eerst in groep 3. Ik heb alleen nog niks met de moeder van het vriendje af kunnen spreken wat natuurlijk wel zo handig is.
Een nieuw logje schoot er de laatste dagen een beetje bij in. Ik kan niet eens zeggen dat ik het extra druk had. Alles gewoon zijn gangetje.
Ik ben bezig met de laatste mouw van het vest. Daarna moet ik het inelkaar zetten en dan moet er nog een rand rondom gebreid worden. Waarbij ik in de eerste naald steeds 3 steken uit 1 moet breien. Ik heb echter geen goede rondbreinaald dus ben nog steeds aan het bedenken hoe ik het voorelkaar ga krijgen. Denk eigenlijk dat ik bij de zijnaden ook een naadje maak in de rand.
Afgelopen vrijdag heb ik toch maar weer de eenhoorn tevoorschijn gehaald. Nog een laatste sprint en dan is hij klaar. Iets waar ik ook wel aan toe ben. Ik heb zin om weer gewoon met mijn rotatie bezig te zijn. Zo iets groots met een deadline doe ik echt nooit weer, slecht voor mijn gemoedsrust. Dan is een RR toch veel beter te overzien. 
Gisteren bereikte ik de 230 uren. Ik merk dat ik wel helemaal weer in het patroon moet komen, maar dat lukte gistermiddag al steeds beter. Vanmiddag kan ik verder gaan. Duik ik ook weer in dat roze stuk. De grote boog bewaar ik maar voor het laatste.
Ik heb nog een leuke foto, vrijdagmiddag was Guus een beetje vervelend door de kamer aan het racen, hij werd in de gang gezet. Maar na een tijdje heeft hij daar natuurlijk het probleem, waar vind ik een lekker warm slaap plekje. Geen schoot of zonnige vensterbank voor handen. Guus loste dat probleem alsvolgt op. 
Heerlijk bij zijn grote vriend. Meestal ligt Mischa overdag in de kamer, in zijn mand of gewoon ergens lekker in de weg. 
Af en toe trekt hij zich ook overdag terug voor zijn broodnodige rust. Daar kun je als poes dan weer lekker gebruik van maken.
Op de een of andere manier had ik gisteren niet meer op zolder gezocht naar de achterkant stof die ik eventueel voor de hortensia's in gedachten had. Zopas las ik de reactie van Inge van gisteren en bent eerst maar eens op zolder gegaan. Gelukkig liep ik zo op de IKEA doos waar ik jaren terug allerlei lappen stof in had gedaan af. Ook de lap die ik in gedachten had zat er in.
Ik verwachtte deze stof, hopelijk een meter of 2 van 1,50 breed. 
Bij het opruimen van mijn moeders spullen, na haar overlijden in 1995 had ik deze stof van mijn vader gekregen, omdat ik regelmatig naaide. Voor ooit was dat op zolder terecht gekomen. Dat schoot mij laatst te binnen. Dat die stof wel mooi zou zijn achter een quilt, ook als herinnering.
Weer van de zolder op de slaapkamer vouwde ik de stof uit en stond zo ongeveer te janken. Wat wat was de verrassing van die opgevouwen lap?
Nou, dit. Het was niet 1 lap, maar 2, de tweede een op de stof gedrukte patchwork. En het zijn 2 lappen van 2.40 breed en met een lengte van meer dan 4 meter! Daar is dus zeker wel een stuk bij voor de achterkant van de hortensia's. Wat ik met de rest ga doen ga ik nog even over denken. Daar komt vast wel een goede bestemming voor.