Heel langzamerhand voel ik me weer wat beter. De hoestbuien willen nog niet echt verdwijnen, maar het hele lijf doet tenminste geen pijn meer. Ook Justin is gisteren weer naar school gegaan. We waren allebei heel blij dat er vanmorgen trouwens niet meer zo'n harde oostenwind stond.

De afgelopen week heb ik me maar heel rustig gehouden. Met regelmatig een paar uurtjes borduren. Het is dan ook wel tijd om weer een foto te laten zien.

Tot mijn eigen verbazing kreeg ik gistermorgen de top van de Wilde Katten quilt voor Justin al af. Het naaien met de hand gaat toch altijd vlotter dan ik van te voren denk.

A bit to my own surprise I finished the top of the Wild Cats quilt I am making for Justin yesterday morning. Piecing by hand is going faster than I think before hand.

Sinds enkele dagen hangt hij te pronken hier in de kamer. De Eendjes quilt. Het pakket kocht ik via internet van mijn verjaardagsgeld in 2002. Ik begon toen wel, maar schrok toch terug door de summiere beschrijving die er voor een beginner bij zat. Nu weet ik dat je zo'n project op verschillende manieren kunt aanpakken net wat je voorkeur heeft. Toen dacht ik dat er maar 1 goede manier was waarop het moest. Dit was een deel van de reden dat de boel lang stil heeft gelegen. De tweede reden is natuurlijk dat ik gewoon teveel andere projecten ook gestart ben.

Heel het land is in de ban van de winter alleen is de vorst hier in het noorden niet zo heel streng, met afgelopen weekend zelfs erge dooi en regen. Gelukkig kon er vanaf dinsdag wel weer op de ijsbaan geschaatst worden. Dinsdag had Justin schaatsen mee naar school omdat er maandag was gezegd dat ze gingen schaatsen in de middag. Nou ik was om half twee op de ijsbaan, niks, om half drie ook geen kinderen en ben ik zelf maar gaan schaatsen. Om kwart over drie moest ik Justin halen en ik vroeg hem of hij naar de ijsbaan wilde.