Mijn naaimachine heeft gisteren weer eens een keer uren gedraaid. Het rokje voor Lisette is dan ook al bijna klaar. Vandaag nog even de zomen en de pas tegennaaien en dan is het klaar. Lisette wilde hem gisteren al wel klaar hebben. Ik had ook wel even de neiging om door te gaan. Lisette bood aan om Justin van school te halen, maar ik ben toch maar even met naaien gestopt om nog even te rusten voor ik met Justin naar zwemmen ging.
Gistermorgen hebben we het zwemmen overgeslagen. In de Sorghvliethal was een modelbouwbeurs. Zoals alles in miniatuur vind ik treintjes ook nog altijd leuk. En het leek ons ook leuk voor Justin. Hij moet zovaak met ons mee om ergens naar te kijken. Nu iets waar hij ook van kon genieten.
Gisteren heb ik dit vest afgemaakt. Zo pas kon ik geen foto's laden nu lukt het wel weer. 
Justin heeft vandaag zijn maandelijkse ATV dag. Natuurlijk was hij al wel weer vroeg beneden. Het is gewoon geen uitslapertje. Kan nog wel komen, Lisette was op die leeftijd ook altijd vroeg. Nu ging die altijd ook al vroeg naar beneden om te televisie kijken. Dat zou Justin nooit doen. Integenstelling tot Lisette zet Justin ook rustig de televisie uit als hij de filmpjes niet leuk vindt.
Gisteren was een verdrietige dag. De crematie van mijn baas. Het was een afscheid helemaal in zijn stijl. Want stijl had hij wel. Een flamboyante heer van stand.
De afgelopen dagen heb ik verschillende dingen afgemaakt. Door de computerproblemen had ik nog geen foto's gemaakt. 
Dit beertje heb ik geborduurd ter afwisseling van het grote borduurwerk. Voorlopig gaat hij samen met een TattyTeddy kerstborduurtje in een doos in afwachting van nog meer kerstborduurtjes. Van die borduurtjes wil ik dan een kerstquilt gaan maken. Ongeveer op de manier van deze quilt.
Deze heb ik inelkaar gezet voor de Troostquilts. Een initiatief waar borduursters blokken maken die worden verwerkt tot quilts voor mensen/kinderen die even een steuntje in de rug kunnen gebruiken.
Justin ziet zo'n quilt ook al wel zitten, dan met dieren in de blokken. Wie weet komt die er ooit nog eens.
Zo, de herfstvakantie zit er weer op en de kinderen zijn weer naar school. Gelukkig is het weer nog wel weer super. Het enige waar we aanmerken dat het al bijna november is, dat zijn de vallende bladeren. Zaterdagmiddag hebben we hier druk geharkt, zondagmorgen kom ik uit bed en ligt het gras zo mogelijk weer voller dan zaterdag. Nu zit de gemeentelijke bladverzamel korf volledig vol dus ik wacht nu maar even met harken. Als je naar de bomen kijkt, raken die nog niet echt leeg trouwens. Dat wordt nog heel wat harken.
Dat doe ik eerlijk gezegd wel een heel klein beetje. Dochterlief is het weekend hier thuis geweest en wat er op de computer is uitgevreten weet zij niet en wij nog minder, maar veel internet dingen werken niet meer. o.a. bankieren en ook mijn eetdagboek kan ik niet meer in vullen.
Na een bezoek aan de Poppenhuisbeurs in Arnhem ben ik weer helemaal in de stemming voor mijn poppenhuizen. Ik heb me keurig gehouden aan mijn bedoeling. Electriciteit aanschaffen en voor de rest een beetje rustig aan. Ik heb nu lampjes voor het Enpeghuis. Vier kant en klare en nog vier losse lampjes met snoeren er aan. Daar kan ik dan zelf lampjes van gaan maken. 
Dit zijn alle aankopen die ik heb gedaan. Justin vindt het allemaal zo leuk hij probeerde echt om niet erbij op de foto te komen. Naast de lampjes heb ik nog bloemendraad en papier gekocht en spul om malletjes te maken. Van een poppenhuis vriendin/standhoudster kreeg ik nog een pakketje om een spijkerbroekje te maken.
Aan gewoon leuke dingen heb ik nog dit gekocht: 
Heel herkenbare boodschappen die Justin dus ook erg leuk vond.
Al met al krijg ik nu echt wel weer zin om met het huis verder te gaan. Het wachten was de laatste tijd ook een beetje op de lampjes. Eerst moet ik nog wel heel erg opruimen in het huisje. Want de laatste jaren zijn er dingen steeds zo maar in gezet. Niet alleen gekochte en gemaakte miniaturen, maar ook lijm, een pot viltstiften enz. enz. staat er zo maar bij. 
Het is zo natuurlijk een drama, nog een grotere puinhoop dan het maxi huis.
Gisterens flink doorgewerkt aan de troostquilt met als resultaat dat in nu alleen de bies er nog aan moet zetten. Eén kant heb ik er op de machine aangenaaid, wat boven verwachting goed ging. De tweede kant ben ik nu met de hand aan het vastzetten. Vind ik wel zo netjes worden. Zo heb in nu alle technieken om een quilt af te maken wel gedaan. Allen heb ik zelf nog steeds geen quilt af. Dat moet nu ook nodig. 
Deze morgen ben ik voor het eerst naar het zwembad gegaan. Samen met Bouwina een dik half uur gezwommen. Als je dan in het water ligt is het toch best wel lekker. Vanavond nog een wandeling erachteraan, nou dan is de woensdag toch wel een sportieve dag hier.